Playa Venao
9 september 2017 - Playa Venao, Panama
03 september 2017
Vanmorgen nog niet wetende waar naar toe te gaan tijdens het ontbijt toch wat meer uitgezocht. Busstation via Googlemaps en Uber maar zien te bereiken en daar maar eens zien. Wel iets op het oog, maar merk dat ik me er nog niet goed bij voel. Omdat het vreemd is en nieuw en even moet kijken hoe alles aan te moeten pakken. Azië is wat dat betreft zoveel beter en gemakkelijker. Een en ander uitgevogeld maar moeten wel 5 uur lang met een bus mee vanaf daar 2 x overstappen in kleinere bus.
Vanaf Panama City naar Las Tablas vanaf daar naar Pedasi en gaan daar de schakelbus missen naar Playa Venao. Maar kijk wel voor een lift of wat ook. Ik moet maar even denken dat dat wel goed gaat komen. Gewoon doen Deb!
En zo sta ik weer op een wildvreemd busstation nu links af op de aardbol niet echt wetende waar ik weer heen ga. De ticket is even zoeken waar te halen. En merk dat er toch maar weinig mensen Engels spreken. Een jonge jongen helpt me nog een Panamees mobiel nummer te krijgen door zijn Spaanse zinnen om te zetten in Google-Translate op zijn mobiel. En me dat in het Engels voor te houden. Hij doet dus wel erg veel moeite. Dat is top. Het nummer is geregeld maar de bus vertrekt al bijna zonder ons dus het lukt helaas niet tegoed erop te zetten. De bus halen is nu even belangrijker dus gaan we dat doen. Daarna komt dat nummer wel een keertje.
Even zien wat Panama nu allemaal te bieden heeft. De bevolking krijgt geen eerste plaats nog bij me, en denk niet dat dat veranderd en er wonen wil ik tot nu toe nog niet, maar dat kan nog komen :-)
Nu even uitrusten en wat lezen in de bus. Tot we er aankomen. Het weer is heerlijk het eten trouwens ook bij de busstop. Ik zie wel wat er verder komen gaat. De ticket richting Las Tablas is $ 9,50 pp. Niet duur dus. De rit gaat ongeveer 5 uur duren. Terwijl ik uit het raam staar verplaatst in slowmotion Panama aan me voorbij...Nog niet zo heel bijzonder moet ik zeggen Het oogt een beetje zoals Curaçao. De gekleurde gebouwen. De mensen de warme fohn wind die er staat. Als we in Las Tablas aankomen en een korte stop van een klein half uurtje ook achter de rug hebben. Brengt een taxi chauffeurtje ons voor 1 dollar weg richting het kleine busje die ons weer richting Pedasi moet brengen. Dat kleine stukje rijden van 5 minuten in zijn mini taxi had ik niet willen lopen dus ben er blij mee. Het kleine mini vannetje staat aan de kant van de weg opgesteld. Een veel te dikke chauffie met basebale petje wijst ons de weg dat hij richting Pedasi gaat. Ook de sticker met Pedasi achter op zijn ruit zegt genoeg. Maar eerst moet zijn gehele busje volgepropt zitten. Eerder gaat onze vriendelijke dikkert echt niet rijden. Na een klein half uurtje is het toch zover. Hij weigert al om met een lege stoel te rijden. Volle bak is volle bak. Om precies te zijn 15 man. Die er in kunnen, dus wat een feestje.
De weg is hobbelig en kronkelig. Hier en daar stoppen we zomaar ergens. Passagiers kunnen gewoon even roepen en je word zo thuis afgezet. Het kan allemaal. Even stappen er twee veel te dikke Panameese kerels in. Ze hebben een slok op en is heerlijk amicaal naast me. Lekker bijdehand en liggen soms in een deuk samen. Jammer dat ze er alweer gelijk uitgaan. Het begon juist gezellig te worden. Een van de mannen is zo dik dat een rol vet over zijn andere rol vet in zijn nek komt en zie een hele witte rand van talkpoeder in die vouw zitten. IIIIIIEEEUUUWW! Maar ze zijn wel grappig. Jut en Juul stappen uit er komt al gelijk heel wat ruimte vrij om ons heen. Langzaam verdwijnen alle passagiers om ons heen uit het busje. We zijn een van de laatste. Het busje stopt na een kleine drie kwartier in Pedasi. Bij Selina's. Deze heeft weer een shuttle service richting Playa Venao..
Het is een leuk backpackers hostel. Buiten staat een tof campertje gespoten in gezellige kleurtjes en met een lekke voorband. Ik zie ze inderdaad ook gewoon rijden, maar het maakt het plaatje voor dit verblijf wel zo leuk!
Na een kwartiertje worden we weer opgehaald. Weer een mini bus. Deze keer is hij wat luxer uitgerust en betalen we $5 pp voor! We zitten er maar met 4 mensen in.
De weg word zoveel mooier nu. Kleiner, smaller en veel en veel groener en meer heuvelachtig. De omgeving word prachtig. Na een klein half uurtje zijn we gearriveerd. Ik heb bij Selina bungalow wat vast gelegd. Nu de rest nog....
We komen aan bij Selina Bungalows. Vele gekleurde huisjes doemen op als we een kronkelig pad op lopen. Wat palmbomen waaien in de wind en er hangt een chill sfeertje hier rond. De grote nogal stevige meid van de receptie loopt gezellig met mij mee en wijst ons de weg door het verblijf. Wat waar alles is en hoe lang alles open is. We verblijven in een bovenverdieping met klein balkonnetje en moeten de douche en toilet delen. Geen enkel probleem, maar als je ziet wat je krijgt voor € 37 per nacht is het eigenlijk drie keer niet veel. Oke het bed is schoon. Even zien of er hier in de buurt nog wat anders te krijgen is morgen.
Aan de bar aangekomen even wat drinken om in de sfeer van Panama te komen. Eerste indruk. Nog steeds lijkend op Curaçao. Gladde beach boys. Touwtje springend laten zien hoe gespierd ze zijn en van die mutsenmeiden in strandjurkjes hangend aan de bar een cocktail drinken. Kijkend naar de spierbundels. Pfff. NIet bepaald spannend en zo niks voor mij haha. Een echt beach boy verblijf hier De een staat de ander aan te gapen hoe mooi zijn surfplank wel niet is. En in een oud campertje aan de overkant een dakje opengebroken en er een tattoo shop van gemaakt. Het geratel van de pen hoor je tot in de diepe uurtjes. No-way dat ik hier ooit zoiets zou laten zetten..
04 September
De volgende dag even een strandwandeling gemaakt en wat rond gekeken. Tipi Hostel is een leuke escape om naar toe te gaan. Ik kom in gesprek met de jongen en rond 11 uur lopen we met 2 backpacks over het strand richting Tipi, deze is voor € 25 een stuk beter en goedkoper frisser en schoner. Ook al moet je de douche en toilet weer delen. Een privé huisje is hier heerlijk. Je zit midden in de jungle. Het sfeertje is hier even relaxed alleen moet je even naar de zee lopen zo'n 100 meter.
Even op de plaats rust. Hier 3 nachten blijven om even bij te komen en niet gelijk weer in de alleen maar vooruitgaan stand te staan en te jakkeren door Panama. Een beetje chillen, boekje lezen, plannetje trekken, is wel een goed idee hier. Dus geen haast.
Huisje ingericht. Omgeving van park beetje verkent. En de jongen van de receptie een tijdje gesproken. Ik wil graag aan een tour mee gaan doen. Alleen hij heeft weinig info liggen. Met wat praten kom ik erachter wat er precies gedaan word met zo´n tour en hoeveel alles gaat kosten etc.
Ik win deze dagen voorzichtig wat informatie in via een whats-app nummer die deze jongen heeft gegeven. Verder kaart erbij gepakt Booking.com app klaar en via Wifi even soms kijken wat de volgende stap kan worden. Hebben nu al ruim 300 km afgereisd in ongeveer 7 uur, de volgende stap wil ik maken richting Sante Cataline. Dit al van te voren thuis bedacht. Had het plaatsje zien liggen vlakbij het eiland Coiba. Dit was vroeger een gevangenis op dat eiland dan. Even zien of het de moeite word daar een dagje en of nachtje door te brengen. Zie ik ter plekke wel. Soms moet je niet alles willen voorbereiden. Het internet kan je tijd behoorlijk op eten. Dat is natuurlijk zonde.
In Tipi dus 3 dagen. De volgende dag is de zon er voorzichtig. Gauw een paar uurtjes richting het strand om wat energie op te doen, want nog weinig zon gezien aangezien het hier regenseizoen is. Maar na een paar uurtjes betrekt de lucht al behoorlijk. Zwarte wolken stellen zich samen boven mijn hoofd. Dit word weer niets de rest van de dag. Met veel regen gaan we de avond in. Zo zonde is dat. Je kan gelijk niet zo heel veel meer.
Als het hier regent dan regent het hier goed! Voor het parkje van Tipi ligt een soort greppel. Deze loopt tot aan de nok toe vol als er een behoorlijke regenval is. Zodat een grote kolkende massa aan je voorbij stroomt. Vanuit ons huisje vlakbij de receptie kun je dat goed waarnemen. Je zit er met je neus bovenop. Het lijkt de Mekong wel, waar ik met Judith in Laos over heen trok met de boot. Zo gaaf was dat. 2 Honda Baja's hup de boot op. En uren over de Mekong gevaren.
Boekje lezen, als droog is over het strand slenteren, kaartje Panama erbij pakken, Lonely planet en wat internet af struinen voor een volgend plan te maken. Dat word Pedasi. Pedasi ligt een klein uurtje van hier. Vanuit daar de walvissen tour gaan doen. Dat moet je zeker niet aan je voorbij laten gaan en ben er erg benieuwd naar.
Maar wel op ons gemak. Niet jakkerend in een bus in de ochtend om 6 uur richting Pedasi omdat je de tour moet halen van 7 uur. Lekker mak aan. En de volgende dag pas op je gemak mee. De dagen hier niet zoveel beleefd. Even kop leeg maken.
Niet alleen van de dingen uit Holland, maar nog meer dan dat. Moet ook erg wennen in een nieuw landje vooral als het allemaal erg moeizaam gaat. Hoe moet je alles aanpakken, waar moet je wezen bij wie en hoe makkelijk gaat alles. Meestal komt de inspiratie vanzelf wel in me op als ik er eenmaal ben, maar omdat je ook wat van de stad Panama wilde zien was er wat weinig tijd om wat voor te bereiden daarin. Balen achteraf.
Misschien een wat grote stap zoveel km verderop te gaan, maar je moet iets.
Drie dagen verblijven we in Tipi Hostel. Met het nodige wat er aan plannen moet komen. De jongen van de receptie heeft me enorm ermee geholpen. Het is een relaxte plek. Een kleine supermarkt verderop waar je de hoognodige spullen kan halen. Een klein restaurantje waar je alleen alles op de Spaanse kaart kan bestellen En eten een bakje soep met grote brokken kippenpoten erin weg. De dagen erna bij een leuk Dreadlock wijfie beland die een restaurantje runt. Grote kikkers klinken hier s 'avonds als een muziekorkest in de sloot en een menig krekeltje doet zijn best de toon bij te houden. Heerlijk zo zittend in het gras genietend van de rust en de krekels die hun avond ritme vinden.
Pad thai staat er op de menu kaart. Laten ons verassen door haar en smaakt ons meer dan heerlijk. De avond erop nog maar weer eens terug naar haar. Een grote slang blokkeert de ingang van het leuke simpele stekje. Brrrr ik wist niet dat deze beesten hier leefde. Ver van hem af nemen we plaats aan een ander tafeltje.
De volgende dagen ook nog een wandeltocht gemaakt naar een duister pad. Een Ier die met zijn boxer over het strand liep sprak ik aan om zijn boxer. Een geweldige witte boxer die over het strand heen dartelde. Geweldig. En zo raak je weer in gesprek met zo iemand. En krijg je tips wat je zoal links en rechts kan vinden hier. Er zou achter dat pad een onwijs mooi strand moeten liggen. Als we die dag op pad zijn komen we per ongeluk de Ier weer tegen met zijn vrouw hardlopend over het strand (uiteraard huppelt de boxer mee)
Hij verteld ons op weg erheen. Als je er eenmaal bent. Loop dat hotel in een man gaat je om geld vragen niet geven en gewoon doorlopen. Toen voelde ik al. Dat gaat hem niet worden. Toch een poging gedaan. En inderdaad daar aangekomen komt een krom oud baasje onze kant op. Geen woord Engels en pakt een stapeltje geld uit zijn zak om ons te zeggen dat we $ 5 moeten betalen om een stukje door te lopen richting strand. Wat een onzin daar gaan we niet aan meedoen natuurlijk.
Helaas gooit het weer weer roet in het eten. Grote donkere wolken en lichtflitsen bederven de verdere dag om een waterval te gaan bezoeken. Dan maar niet. Ik heb er geen trek meer in me eigen zeiknat te laten regenen. Gaan we niet doen.
Op 7 september vertrekken we uit het huisje richting Pedasi. Het waren echt 3 heerlijke dagen in dit verblijf. Bedanken de jongens voor hun gastvrijheid.
Helaas is vanmorgen om 4 uur de regen begonnen.
En tot 10 uur niet meer opgehouden! En wat voor regen..heel heel heel veel regen.
Er viel zoveel dat de waterleiding afgebroken is en er geen douche meer beschikbaar is evenals toiletten kunnen niet meer doorgespoeld worden en er is gewoon geen water meer. Het word echt tijd om weg te gaan.
Vanmorgen mijn telefoon geopend met het laatste nieuws.
Orkaan Irma trekt "gelukkig"naar boven want hemelsbreed zitten we er eigenlijk niet heel ver vandaan..en net als ik dit schijf is er een aardbeving geweest in het zuiden van Mexico. Daardoor kon er een Tsunami ontstaan. Daarover meer in het volgende verslag...
Xxx Debpacker
Vanmorgen nog niet wetende waar naar toe te gaan tijdens het ontbijt toch wat meer uitgezocht. Busstation via Googlemaps en Uber maar zien te bereiken en daar maar eens zien. Wel iets op het oog, maar merk dat ik me er nog niet goed bij voel. Omdat het vreemd is en nieuw en even moet kijken hoe alles aan te moeten pakken. Azië is wat dat betreft zoveel beter en gemakkelijker. Een en ander uitgevogeld maar moeten wel 5 uur lang met een bus mee vanaf daar 2 x overstappen in kleinere bus.
Vanaf Panama City naar Las Tablas vanaf daar naar Pedasi en gaan daar de schakelbus missen naar Playa Venao. Maar kijk wel voor een lift of wat ook. Ik moet maar even denken dat dat wel goed gaat komen. Gewoon doen Deb!
En zo sta ik weer op een wildvreemd busstation nu links af op de aardbol niet echt wetende waar ik weer heen ga. De ticket is even zoeken waar te halen. En merk dat er toch maar weinig mensen Engels spreken. Een jonge jongen helpt me nog een Panamees mobiel nummer te krijgen door zijn Spaanse zinnen om te zetten in Google-Translate op zijn mobiel. En me dat in het Engels voor te houden. Hij doet dus wel erg veel moeite. Dat is top. Het nummer is geregeld maar de bus vertrekt al bijna zonder ons dus het lukt helaas niet tegoed erop te zetten. De bus halen is nu even belangrijker dus gaan we dat doen. Daarna komt dat nummer wel een keertje.
Even zien wat Panama nu allemaal te bieden heeft. De bevolking krijgt geen eerste plaats nog bij me, en denk niet dat dat veranderd en er wonen wil ik tot nu toe nog niet, maar dat kan nog komen :-)
Nu even uitrusten en wat lezen in de bus. Tot we er aankomen. Het weer is heerlijk het eten trouwens ook bij de busstop. Ik zie wel wat er verder komen gaat. De ticket richting Las Tablas is $ 9,50 pp. Niet duur dus. De rit gaat ongeveer 5 uur duren. Terwijl ik uit het raam staar verplaatst in slowmotion Panama aan me voorbij...Nog niet zo heel bijzonder moet ik zeggen Het oogt een beetje zoals Curaçao. De gekleurde gebouwen. De mensen de warme fohn wind die er staat. Als we in Las Tablas aankomen en een korte stop van een klein half uurtje ook achter de rug hebben. Brengt een taxi chauffeurtje ons voor 1 dollar weg richting het kleine busje die ons weer richting Pedasi moet brengen. Dat kleine stukje rijden van 5 minuten in zijn mini taxi had ik niet willen lopen dus ben er blij mee. Het kleine mini vannetje staat aan de kant van de weg opgesteld. Een veel te dikke chauffie met basebale petje wijst ons de weg dat hij richting Pedasi gaat. Ook de sticker met Pedasi achter op zijn ruit zegt genoeg. Maar eerst moet zijn gehele busje volgepropt zitten. Eerder gaat onze vriendelijke dikkert echt niet rijden. Na een klein half uurtje is het toch zover. Hij weigert al om met een lege stoel te rijden. Volle bak is volle bak. Om precies te zijn 15 man. Die er in kunnen, dus wat een feestje.
De weg is hobbelig en kronkelig. Hier en daar stoppen we zomaar ergens. Passagiers kunnen gewoon even roepen en je word zo thuis afgezet. Het kan allemaal. Even stappen er twee veel te dikke Panameese kerels in. Ze hebben een slok op en is heerlijk amicaal naast me. Lekker bijdehand en liggen soms in een deuk samen. Jammer dat ze er alweer gelijk uitgaan. Het begon juist gezellig te worden. Een van de mannen is zo dik dat een rol vet over zijn andere rol vet in zijn nek komt en zie een hele witte rand van talkpoeder in die vouw zitten. IIIIIIEEEUUUWW! Maar ze zijn wel grappig. Jut en Juul stappen uit er komt al gelijk heel wat ruimte vrij om ons heen. Langzaam verdwijnen alle passagiers om ons heen uit het busje. We zijn een van de laatste. Het busje stopt na een kleine drie kwartier in Pedasi. Bij Selina's. Deze heeft weer een shuttle service richting Playa Venao..
Het is een leuk backpackers hostel. Buiten staat een tof campertje gespoten in gezellige kleurtjes en met een lekke voorband. Ik zie ze inderdaad ook gewoon rijden, maar het maakt het plaatje voor dit verblijf wel zo leuk!
Na een kwartiertje worden we weer opgehaald. Weer een mini bus. Deze keer is hij wat luxer uitgerust en betalen we $5 pp voor! We zitten er maar met 4 mensen in.
De weg word zoveel mooier nu. Kleiner, smaller en veel en veel groener en meer heuvelachtig. De omgeving word prachtig. Na een klein half uurtje zijn we gearriveerd. Ik heb bij Selina bungalow wat vast gelegd. Nu de rest nog....
We komen aan bij Selina Bungalows. Vele gekleurde huisjes doemen op als we een kronkelig pad op lopen. Wat palmbomen waaien in de wind en er hangt een chill sfeertje hier rond. De grote nogal stevige meid van de receptie loopt gezellig met mij mee en wijst ons de weg door het verblijf. Wat waar alles is en hoe lang alles open is. We verblijven in een bovenverdieping met klein balkonnetje en moeten de douche en toilet delen. Geen enkel probleem, maar als je ziet wat je krijgt voor € 37 per nacht is het eigenlijk drie keer niet veel. Oke het bed is schoon. Even zien of er hier in de buurt nog wat anders te krijgen is morgen.
Aan de bar aangekomen even wat drinken om in de sfeer van Panama te komen. Eerste indruk. Nog steeds lijkend op Curaçao. Gladde beach boys. Touwtje springend laten zien hoe gespierd ze zijn en van die mutsenmeiden in strandjurkjes hangend aan de bar een cocktail drinken. Kijkend naar de spierbundels. Pfff. NIet bepaald spannend en zo niks voor mij haha. Een echt beach boy verblijf hier De een staat de ander aan te gapen hoe mooi zijn surfplank wel niet is. En in een oud campertje aan de overkant een dakje opengebroken en er een tattoo shop van gemaakt. Het geratel van de pen hoor je tot in de diepe uurtjes. No-way dat ik hier ooit zoiets zou laten zetten..
04 September
De volgende dag even een strandwandeling gemaakt en wat rond gekeken. Tipi Hostel is een leuke escape om naar toe te gaan. Ik kom in gesprek met de jongen en rond 11 uur lopen we met 2 backpacks over het strand richting Tipi, deze is voor € 25 een stuk beter en goedkoper frisser en schoner. Ook al moet je de douche en toilet weer delen. Een privé huisje is hier heerlijk. Je zit midden in de jungle. Het sfeertje is hier even relaxed alleen moet je even naar de zee lopen zo'n 100 meter.
Even op de plaats rust. Hier 3 nachten blijven om even bij te komen en niet gelijk weer in de alleen maar vooruitgaan stand te staan en te jakkeren door Panama. Een beetje chillen, boekje lezen, plannetje trekken, is wel een goed idee hier. Dus geen haast.
Huisje ingericht. Omgeving van park beetje verkent. En de jongen van de receptie een tijdje gesproken. Ik wil graag aan een tour mee gaan doen. Alleen hij heeft weinig info liggen. Met wat praten kom ik erachter wat er precies gedaan word met zo´n tour en hoeveel alles gaat kosten etc.
Ik win deze dagen voorzichtig wat informatie in via een whats-app nummer die deze jongen heeft gegeven. Verder kaart erbij gepakt Booking.com app klaar en via Wifi even soms kijken wat de volgende stap kan worden. Hebben nu al ruim 300 km afgereisd in ongeveer 7 uur, de volgende stap wil ik maken richting Sante Cataline. Dit al van te voren thuis bedacht. Had het plaatsje zien liggen vlakbij het eiland Coiba. Dit was vroeger een gevangenis op dat eiland dan. Even zien of het de moeite word daar een dagje en of nachtje door te brengen. Zie ik ter plekke wel. Soms moet je niet alles willen voorbereiden. Het internet kan je tijd behoorlijk op eten. Dat is natuurlijk zonde.
In Tipi dus 3 dagen. De volgende dag is de zon er voorzichtig. Gauw een paar uurtjes richting het strand om wat energie op te doen, want nog weinig zon gezien aangezien het hier regenseizoen is. Maar na een paar uurtjes betrekt de lucht al behoorlijk. Zwarte wolken stellen zich samen boven mijn hoofd. Dit word weer niets de rest van de dag. Met veel regen gaan we de avond in. Zo zonde is dat. Je kan gelijk niet zo heel veel meer.
Als het hier regent dan regent het hier goed! Voor het parkje van Tipi ligt een soort greppel. Deze loopt tot aan de nok toe vol als er een behoorlijke regenval is. Zodat een grote kolkende massa aan je voorbij stroomt. Vanuit ons huisje vlakbij de receptie kun je dat goed waarnemen. Je zit er met je neus bovenop. Het lijkt de Mekong wel, waar ik met Judith in Laos over heen trok met de boot. Zo gaaf was dat. 2 Honda Baja's hup de boot op. En uren over de Mekong gevaren.
Boekje lezen, als droog is over het strand slenteren, kaartje Panama erbij pakken, Lonely planet en wat internet af struinen voor een volgend plan te maken. Dat word Pedasi. Pedasi ligt een klein uurtje van hier. Vanuit daar de walvissen tour gaan doen. Dat moet je zeker niet aan je voorbij laten gaan en ben er erg benieuwd naar.
Maar wel op ons gemak. Niet jakkerend in een bus in de ochtend om 6 uur richting Pedasi omdat je de tour moet halen van 7 uur. Lekker mak aan. En de volgende dag pas op je gemak mee. De dagen hier niet zoveel beleefd. Even kop leeg maken.
Niet alleen van de dingen uit Holland, maar nog meer dan dat. Moet ook erg wennen in een nieuw landje vooral als het allemaal erg moeizaam gaat. Hoe moet je alles aanpakken, waar moet je wezen bij wie en hoe makkelijk gaat alles. Meestal komt de inspiratie vanzelf wel in me op als ik er eenmaal ben, maar omdat je ook wat van de stad Panama wilde zien was er wat weinig tijd om wat voor te bereiden daarin. Balen achteraf.
Misschien een wat grote stap zoveel km verderop te gaan, maar je moet iets.
Drie dagen verblijven we in Tipi Hostel. Met het nodige wat er aan plannen moet komen. De jongen van de receptie heeft me enorm ermee geholpen. Het is een relaxte plek. Een kleine supermarkt verderop waar je de hoognodige spullen kan halen. Een klein restaurantje waar je alleen alles op de Spaanse kaart kan bestellen En eten een bakje soep met grote brokken kippenpoten erin weg. De dagen erna bij een leuk Dreadlock wijfie beland die een restaurantje runt. Grote kikkers klinken hier s 'avonds als een muziekorkest in de sloot en een menig krekeltje doet zijn best de toon bij te houden. Heerlijk zo zittend in het gras genietend van de rust en de krekels die hun avond ritme vinden.
Pad thai staat er op de menu kaart. Laten ons verassen door haar en smaakt ons meer dan heerlijk. De avond erop nog maar weer eens terug naar haar. Een grote slang blokkeert de ingang van het leuke simpele stekje. Brrrr ik wist niet dat deze beesten hier leefde. Ver van hem af nemen we plaats aan een ander tafeltje.
De volgende dagen ook nog een wandeltocht gemaakt naar een duister pad. Een Ier die met zijn boxer over het strand liep sprak ik aan om zijn boxer. Een geweldige witte boxer die over het strand heen dartelde. Geweldig. En zo raak je weer in gesprek met zo iemand. En krijg je tips wat je zoal links en rechts kan vinden hier. Er zou achter dat pad een onwijs mooi strand moeten liggen. Als we die dag op pad zijn komen we per ongeluk de Ier weer tegen met zijn vrouw hardlopend over het strand (uiteraard huppelt de boxer mee)
Hij verteld ons op weg erheen. Als je er eenmaal bent. Loop dat hotel in een man gaat je om geld vragen niet geven en gewoon doorlopen. Toen voelde ik al. Dat gaat hem niet worden. Toch een poging gedaan. En inderdaad daar aangekomen komt een krom oud baasje onze kant op. Geen woord Engels en pakt een stapeltje geld uit zijn zak om ons te zeggen dat we $ 5 moeten betalen om een stukje door te lopen richting strand. Wat een onzin daar gaan we niet aan meedoen natuurlijk.
Helaas gooit het weer weer roet in het eten. Grote donkere wolken en lichtflitsen bederven de verdere dag om een waterval te gaan bezoeken. Dan maar niet. Ik heb er geen trek meer in me eigen zeiknat te laten regenen. Gaan we niet doen.
Op 7 september vertrekken we uit het huisje richting Pedasi. Het waren echt 3 heerlijke dagen in dit verblijf. Bedanken de jongens voor hun gastvrijheid.
Helaas is vanmorgen om 4 uur de regen begonnen.
En tot 10 uur niet meer opgehouden! En wat voor regen..heel heel heel veel regen.
Er viel zoveel dat de waterleiding afgebroken is en er geen douche meer beschikbaar is evenals toiletten kunnen niet meer doorgespoeld worden en er is gewoon geen water meer. Het word echt tijd om weg te gaan.
Vanmorgen mijn telefoon geopend met het laatste nieuws.
Orkaan Irma trekt "gelukkig"naar boven want hemelsbreed zitten we er eigenlijk niet heel ver vandaan..en net als ik dit schijf is er een aardbeving geweest in het zuiden van Mexico. Daardoor kon er een Tsunami ontstaan. Daarover meer in het volgende verslag...
Xxx Debpacker
Jammer van die regen, wel makkelijk om buiten te douchen als het binnen niet kan, en een grote boodschap spoelt ook vanzelf weg hihi. Maar ondanks dat hebben jullie heerlijke dagen gehad daar. Heel veel plezier verder en geniet van elk straaltje zon. Xxxxxxxxx
Blijf genieten en blijf voorzichtig groetjes en dikke knuffels.
Japie