Puerto Jimenez en afsluiting Reis 2017

15 oktober 2017 - Puerto Jiménez, Costa Rica

2 Oktober


Vanuit Manuel Antonio is het ongeveer 250 km rijden om in Puerto Jimenez te komen.
De weg is niet heel bijzonder. Wel wat bijzondere stopplaatsen waar je over het water kan kijken al vind ik dat je weinig langs de weg kan stoppen om even een mooi plaatje te schieten. Als we na ongeveer 50 km rijden ineens twee lifters tegen komen besluiten we deze gelijk mee te nemen.

1. langs de route op 2. onze lifters

Eerste indruk. Jong stel. Dus waarom ook niet een keertje. John trapt op zijn rem ik maak gelijk ruimte achterin en vraag het stel waar ze heen moeten. Ik leg de kaart even uit om te vragen waar ze er precies uit moeten. Zodat we dat wel even goed in beeld hebben.  Tassen achterin gelegd. De jongen komt uit Argentinië Het meisje komt uit Californië. Dus heerlijk tijdje zitten kletsen over hun reizen en wat ze zoal doen. 


Ze werken op een boerderij soms een maand hier soms een maand daar. Doen gelijk hun studie. En hebben dan kost en inwoning en na een poosje gaan ze weer verder. Het meisje is al anderhalf jaar onderweg vanaf Californie. Ik vind het nogal wat. Zo jong en al zo lang weg van huis. De jongen is een jaar weg. Ze zakken af naar zuid amerika samen als stel. Elkaar dus leren kennen op een boerderij Een super leuk en aardig stel waar ik bijna anderhalf uur mee praat. Ze willen eruit in Palmar Norte. Precies op de splitsing waar wij nog een stukje Highway pakken. De Pan American Highway wel te verstaan.
Die we deels al gepakt hebben in Panama.

3. wegopbreking  4.uitzicht op de route

Na dat we het stel hebben afgezet rijden we een stuk door in het binnenland, want de kust is al even uit zicht...
Al gauw moeten we een binnenweg hebben die richting het zuiden gaat naar Corcovodo.
Ik lees op internet dat de weg vanaf het binnenland naar Puerto Jiminez erg slecht was voorheen, maar dat deze net gelegd is met nieuw asfalt dus je er nu kan komen met een gewone auto. Voorheen moest je richting de plaats Carate allemaal door kuilen en was er sprake van geen asfalt. De weg van Puerto Jiminez naar Carate is dus nog steeds bijna onbereikbaar en al helemaal met de gewone Toyota Yaris.


De weg is prachtig. Echt supermooi, veel groen, veel bochten werk en ook veel kuilen hier en daar een landslide. Dus een hoeveelheid aarde dat naar beneden is gestort door de heftige regenval. En af en toe een stuk weg weggeslagen.  Soms een boompje op de weg, maar verder oké. 


Puerto Jimenez bereikt. Aan het begin van het dorp houd het asfalt dan ook gelijk op. Vele kuilen met grind word het nieuwe pad van het dorp. Een bordje met de hand geschilderd Airport passeren we. Hoe grappig is dit. Naast ons verblijf op ik denk zo´n 300 meter afstand ligt een vliegveld. 
Puerto Jimenez heeft niet veel. Een mainstreet. En wat huisjes waar mensen ook blij zijn met heel weinig. En een grote BM supermarkt. Waar je heel veel kan krijgen.

5. het pad richting bungalow 6. prachtige tuinen

7.rustig plekje 8. voorkant bungalow 

9. goed onderhouden 10. uitzicht achterkant

11.vanuit de mangroven fotootje

Het park ligt aan de rand van Puerto Jimenez. Vlakbij de begraafplaats. Het is een prachtig park. Heel groen en hier en daar een bungalowtje. Echt prachtig. Zelfs de apen slingeren hier rond en bevind je je al in een dierenpark.  Voor 42 dollar per nacht hebben we een eigen bungalow met veranda in de mangroven. Ja het is echt heel gaaf hier. Tussen de planten en de bloemen hebben ze een leuke brug gebouwd, Hier voederen ze ook de apen zodat je een prachtig uitzicht hebt op hun speelplaats.

Het is leuk opgesteld hier. Ik maak hier wat fotootjes van de apen. De brulaap. Is ook prachtig om hem te horen. Helaas niet gelukt op de camera te zetten, maar zo gaaf.  Het is er verder rustig. Geen gasten die daar verblijven.
We blijven hier 2 dagen zitten. Gewoon omdat het een heerlijk stekkie is. Ik kijk nog of het mogelijk is het park in te gaan, maar ik weet dat het extra duur is, want Corcovado mag je niet meer in zonder gids. En deze kost je 100 dollar sowieso. We besluiten dit niet meer te gaan doen. Al die tours zijn tenslotte best tegen gevallen. En in Carate kom je niet zo makkelijk terecht nu. In de avond wat bij een Soda tentje gegeten. Hier kan je lokaal voor weinig geld heerlijk eten. 

12.toch even begraafplaats op  13. het dorpje Puerto Jiminez

14. zomaar een garage  15. Zomaar een winkeltje

                                                    16. Heerlijk om uren naar te kijken


3 oktober

17. langs de kustlijn even kijken


Door het weer de volgende dag weg gereden bijtijds. Wouden eerst via het binnenland Route 2 naar Buenos Aires, maar alles blijkt daar via booking.com vol te zitten dus rijden we door naar San Isidor. Die route 2 is nog waanzinniger. Wederom de Pan American Highway grotendeels.

18. stukken weg weg 19. vanuit de auto. Dichte bewolking 20. hier en daar wegopbrekingen


Best een tippel, maar moeten 4 oktober echter wel in San Jose zijn om de auto in te leveren en onze vlucht te moeten pakken.


Niks geboekt. Op de bonnefooi maar eens kijken een keertje. Toch is dat niet prettig. Niet wetende waar je heen moet en vooral niet in zo´n grote stad.. Bij wat meerdere hotelletjes wezen aankloppen. Het is allemaal niet veel voor zoveel geld, maar Hotel del Rio voldoet wel aan alle eisen...Dus daar maar verblijven voor een nachtje. Het is fris met een lange trui en lange broek de avond in. De volgende dag boek ik nog een mooi hotel in San Jose.

21 hotel op terugweg
We rijden vroeg in de ochtend weg. Jammer wel om uit dit prachtige park weg te gaan en even realiseer ik me nu.het is klaar ik kom hier niet meer terug.
En eigenlijk is dit het begin van de lange terugweg richting Holland. 

                                                  25. Mijn laatste blik op Costa Rica

In San Jose komen we midden in de stad uit bij protesten. Met veel google maps aan komen we eruit eindelijk uit. Een taxi chauffeur die ons vriendelijk genoeg aanbied voor ons uit te rijden zodat hij ons de stad uitloodst..even later stopt hij en zegt dat hij de taxi-meter gaat aanzetten. Nou dat dacht ik niet. Hebben onze eigen auto. En hup zoef weg is ie.
Ik zie tot mijn verbazing midden in de stad dat de ene zwerver de andere in de fik zet, knettergekke gasten lopen er hier rond. En wat een hard leven is dit om zo te zien en te passeren.

22. Een thee stop bij dit wijfie        23. Windhoos en hup. Alles weg of hangt scheef

We rijden ook vaak met gesloten deuren hier. Voor het eerst eigenlijk wel. Want overal staan we stil zijn er files en worden er optredens gedaan tijdens het wachten op de stoplichten. Van hoela hoep tot bal kunsten en vuur dansers. Ook verkoopstertjes lopen tussen de hordes files door. Het is ongelooflijk....en levensgevaarlijk bovendien.


Uiteindelijk komen we eruit en rijden we via de wijk waar ik mijn E reader heb laten liggen. Deze bij de buurman van het hotel opgepikt. En heel blij mee uiteraard. Daarna terug naar ons Gay Friendly hotel. Al wisten we niet dat dit zo was, maar het is echt een super hotelletje..
Helaas komt het daar ook met bakken uit de hemel. Proberen we nog Colones om te wisselen in Dollars, maar vergeten we onze paspoorten en zijn dan niet meer op tijd terug om deze op te halen, omdat we morgen vroeg al om kwart voor 7 in de auto moeten zitten terug naar het verhuurbedrijf. En de bank dus nu om 5 uur dicht gaat...


Gelukkig begint de lucht dicht te trekken en komt het heerlijk weer met bakken uit de hemel. Welkom weer in de namiddag-avond van Costa Rica. Het personeel warmt de jacuzzi op voor de avond en even heerlijk een avondje in dit hete bad zitten kletterend onder de harde regen en een rieten dakje boven ons hoofd...Dampend in een stoombadje is niet verkeerd zo'n laatste avondje. Hapje eten en bijtijds het mandje in . De tassen zijn al geheel uit en ignepakt en logisch ingepakt voor de laatste twee dagen.  Ja nu is het niet erg meer om terug te gaan. Het is goed zo.

4 oktober


Om 6 uur gaat de wekker. Gauw zelf even een ontbijtje regelen en de laatste spullen uit de auto bovenin onze tassen proppen. Auto was al schoon van binnen (qua eigen rommeltjes) dus kwart voor 7 midden in de stad drukte richting de Airport van Costa Rica. Gelukkig ruim op tijd weggegaan en hier en daar wat file mee gepakt. We komen 7. 45 aan bij het verhuurbedrijf van onze auto. Drie gasten kijken de auto van top tot teen na. En even denk ik.."hey hij gaat onder de voorkant van de auto liggen. Dat is geen goed teken jongens."
Ik hoor niks. Ik zeg niets. Hij blijft achter in de auto liggen om wat kleine glassplinters op te pakken en vraagt wat er gebeurd is. Ik kijk mee en zie ook glas splinters. Al weet ik echt niet waar ze van zijn. Alles blijkt oke en de laatste papieren worden afgerond en worden we met een grote bestelbus afgeleverd met de Backpacks bij de Terminal van Costa Rica Airport.

                                                     26. Langs Panama Stad de Skyline terug naar huis
Het is er super stil..pakken de grote tassen in onze vliegtuigtassen welke altijd weer een uitkomst bieden. En staan gelijk vooraan in de rij om in te checken. Het vliegtuig van Avancia is nog lang niet vol. En hup ingecheckt en even door de gates en controles heen. Het gaat soepel en fijn.
Met een uur en 20 min zitten we al in Panama Stad krijgen we zelfs nog een broodje en moeten we haast maken deze op te eten voor we alweer geland zijn. Super geweldige luchtmaatschappij.


In Panama City zitten alle taxi chauffeurs buiten weer op mijn huid...Ik installeer weer mijn oude Panama mobiele nummer en heb door hulp van een vrouwtje op de luchthaven gelijk weer internet . Via mijn Uber app vraag ik er een aan. Binnen 6 min staat deze voor mijn neus en laadt ik de twee backpacks in. Voor $ 12 brengt zij ons bij ons laatst geboekte hostel in Panama City.

Hostel Carollina Princess Marbella. Een heerlijk zwembadje een wat benauwde muffe kamer, maar wel schoon en helaas een koude douche in de ochtend, maar het is er even prima voor de laatste nacht, morgenochtend om 5 uur weg. Om 6 uur moeten we op het vliegveld zijn om onze vlucht richting Atlanta te halen en daarna naar Holland. Gelukkig vult de namiddag zich weer met hele donkere wolken als we nog de laatste spullen in Panama ophalen en valt het met bakken uit de hemel. De avond is sneller gevallen dan gehoopt. 

5 Oktober


Half 5 wekkertje. Denkend onder een hete douche te komen voor 42 dollar per nacht, komen we van een koude kermis thuis en blijkt deze dus steenkoud. Ik word hier bloedchagerijnig van. *#*$&&%*@(@)) Maargoed. Ik leg een briefje neer voor de receptiemedewerkster, bedank haar voor de fijne warme douche in de ochtend en trek de deur in het slot als ik de Uber bestel en deze bericht geeft dat hij over 5 min arriveert.

Een veel te klein dinky toytje stopt voor onze deur. Hier moeten de twee backpacks in en wij. De man verontschuldigd zich en zegt dat we maar een ander moeten bestellen want hij heeft per ongeluk wat achterin staan. We kijken even en ik spreek hem aan. "Sir..this is our only change because we need to catch the flight on time"..."we gonna miss the plane if you don't bring us to the airport." ....ik krijg een...."Oke get in....."Dat is alles wat je nodig hebt. Even passen en meten en dan zit ik op de achterbank gepropt met 2 kleinere rug tassen en mijn grote backpack. John zijn rugzak achter tussen de spullen in kunnen prakken en is zelf voorin gaan zitten. Gassen met die dinky toy..Let's go to Holland.


Op tijd met inchecken.. 
Paar keer controles. En hele aparte vragen omdat de vlucht eerst naar Amerika gaat naar Atlanta, maar we zijn er weer door. De eerste vlucht krijgen we doordat het inchecken online niet gelukt is comfort plaatsen. Welke nog beter zitten en wij natuurlijk helemaal niet vervelend vinden. Vele controles en helaas in Atlanta na een aantal uur weer controle en een stempel in mijn paspoort van de Verenigde Staten...*#&@()$$ voor het eerst niet zo heel blij mee. Heb niets van Amerika hier gezien, wat moet ik met de doorreis stempel??


Wifi in de Airplane maakt het vliegen toch wel leuker. Even whats-appen met mijn vrienden en familie en hup een live fotootje uit de lucht. Leuke uitbreiding dus met het film aanbod wat ze hebben bij Delta Airlines. Op de door vlucht weer 8 en een half uur vliegen en we zijn weer in het Kikkerlandje. De vlucht is lang, best vermoeiend. veel films gekeken en kan door de 8 uur tijdverschil echter niet in slaap komen. Ik beleef de rit bijna van begin tot het eind.
3 films een tijdschrift wat suffen ,3 maaltijden en mijn fotootjes gesorteerd verder...landen we om 5.10 op Schiphol. De airbus zet heel zachtjes zijn wielen weer op de grond. 


Met mijn klamme handjes ben ik altijd weer blij dat zo'n piloot dat enorme geweldadige ding aan de grond zet. Het is net een treinstel als je langs al deze mensen oploopt.
De ov chip even opladen. We komen bijna alleen aan bij de aankomst hal, grijpen gelijk onze tassen. Kleed me nog even om en loop het koude perron op van Schiphol richting Driebergen.....Diep in mijn fleece kraag weggedoken!

De kou trekt door mijn twee truien die ik diep verstopt had zitten tijdens mijn reis, maar nu weer aan kon trekken. De regen klettert weer heerlijk naar beneden op Station Driebergen als onze lieve buurtjes ons weer op halen daar...Welcome back...in kikkerlandje Holland.


Het nieuws komt even binnen dat Orkaan Nate huis heeft gehouden in Costa Rica en Nicaragua en er weer dode zijn gevallen door "landslides"ik heb ze gezien. Aard verschuivingen, weg verdelgingen. Weg verzakkingen. Aardbeving letterlijk en figuurlijk in China stond ik erbovenop met de bus en Wen samen... Tsunami in Thailand op Phi phi...waar ik net weg was en de aardbeving In Kathmandu eventjes later .....net weg ..net op tijd. 


Ik blijf het bijzonder vinden, maar ben blij dat ik er weer veilig doorheen ben gekomen!


Het was mooi maar het is ook mooi geweest.. bedankt voor jullie belangstelling en hoop dat jullie hebben genoten van het reisverhaal en de toch wel bijzondere foto's....

Tot de volgende keer ;-)

Xxx Debpacker

8 Reacties

  1. Inge Stigter:
    15 oktober 2017
    Was een genoegen om te lezen! Wed komen gauw live " luisteren " !
  2. Tantetje en Oompje:
    15 oktober 2017
    Dank je voor jullie mooie reis en je heerlijke verhalen en foto's was weer grandioos .
    Fijn dat jullie weer veilig thuis zijn en op naar de volgende TRIP DIKKE KUS XXXXX
  3. Ellie en Cok Verhoef:
    16 oktober 2017
    Welkom thuis. Op de valreep alle verhalen gelezen. Costa Rica wel veranderd kennelijk. Duur ook zeg. Jammer van Corcovado. Wij zijn in Pokhara. Net terug van 18 dagen trekking. Vrijdag weer thuis. Groetjes
  4. Krekel:
    16 oktober 2017
    Heb hem diverse keren gelezen om niets over te slaan, heb er van genoten gup en op naar de volgende reis.
  5. JuSi:
    16 oktober 2017
    Wat fijn dat jullie weer thuis zijn, ondanks de buien ook zon gehad. Jullie zijn best bruin geworden. Op naar de volgende vakantie en als dat doorgaat zijn jullie veel langer van huis😒
    Maar geniet er van.

    Xxxx masi
  6. Lien:
    16 oktober 2017
    Fijn dat jullie weer veilig thuis gekomen zijn. We hebben jullie reis ervaringen uit de verte een beetje mee beleefd, was goed om te lezen en de diverse foto's te zien. Maar dat was voor ons ook wel avontuur genoeg. Groetjes ook aan John van ons beiden.
  7. Mv'tje:
    16 oktober 2017
    Leuk om de laatste verhalen ook nog even gelezen te hebben!! Zal voor je gevoel al vast weer ver weg lijken!! Een paar dagen thuis en het lijkt alsof je helemaal niet weg geweest bent!! Maar dit heb je toch maar weer mooi mee gemaakt. En ook weer enorm mooie foto's gemaakt!! Fijn dat jullie weer heelhuids thuis zijn!! Dikke knuffels van je mv'tje XxX
  8. Wib:
    22 oktober 2017
    Best wel knap hoe je geschrijf meebeweegt met de heftigheid van je reis. Al is de reis meestal al ver verleden tijd. Toch fijn er lezend bij te mogen zijn....