Kronkelen door Schotland

18 juni

Kronkelende routes
Newcastleton - Callander 214 km

Vanmorgen beetje in de kreukels wakker geworden. Toch wel weer even wennen in zo'n tent te slapen. Het was een beetje fris maar net te doen. Het is erg vochtig in Schotland. Gisteravond het gras al behoorlijk nat. Vanmorgen al vroeg opgestaan. Even alle tassen weer organiseren want je kan niet bij bepaalde dingen komen wat je weer anders wilt hebben. Dit lukt gelukkig wel. Deb vergeet alleen even dat de grote tent bij haar in de tas moet en even moet alles weer leeggetrokken worden. Grrrrrrrrrr *#(#()#)*#&$&&

Het inpakken en opbinden moet wel een handigheid krijgen, dit duurt altijd 2 dagen dan krijg je er goede handigheid in. Evenals de 'nieuwe'tent ook dit gaat steeds weer beter. En vooral sneller. Vanmorgen loopt er een oud mannetje voorbij en vraagt gelijk hoe het gaat en of we wat warms willen drinken. Aangezien de brander nog niet geregeld is, klinkt dat best goed in de oren. De tassen raken ingepakt de spullen op zijn plek. De kleding en helmen op het muurtje klaargelegd om in te stappen. Een hele organisatie eigenlijk wel weer. Zo'n motorrit van een aantal dagen!! Maar het komt goed.

Wederom de overburen vragen of we wat te drinken willen. Aangezien dat gisteravond ook zo was lijkt het me handig dit niet weer over te slaan. De tassen zijn al klaar het is alleen nog opladen. Na wat geklets alles opgeladen en de Tom Tom ingesteld op het noordelijkere plaatsje Callander.

Een kronkelige route met heuvels. Van zo'n 210 km. Benieuwd hoe dit gaat uitpakken.
Tom Tom speciaal gekocht voor mooie motorroutes. Maar er zitten zo verschrikkelijk veel mogelijkheden op. Dat die studie me teveel tijd kostte voor vertrek. De rit start om 11 uur. Beetje aan de late kant vind ik maar goed het is tenslotte vakantie en niemand die staat te wachten! Geen reservering. Just drive.

Al gauw rijd je het kleine gezellig dorpje Newcastleton uit. Met zijn ene supermarkt en twee eenzame pubs waar je overigens echt heerlijk voor weinig kan eten. Gisteravond veranderde zo´n pub dan ook van een rustig eet café in een gezellige bar. De hypermoderne jukebox doet zijn best met Top 40 muziek van deze tijd een goede sfeer erin te brengen. Wat verdwaalde Schotten staan een aantal pullen bier achterover te slaan. Ik denk ook vergeleken Engeland dat men hier behoorlijk kan drinken. Aan een ouderwets eettafeltje en rode bekleding op de stoeltjes een volgend plan gemaakt voor de volgende dag.

...de wegen vind ik trouwens erg slecht. Het wegdek is aan alle kanten vaak weggeslagen. Afgebrokkeld en vooral kuilen door het wegdek heen in de bochten maakt het rijden er niet gemakkelijker op. Ik heb nog nooit zoveel soorten asfalt gezien. Van alles aan elkaar geplakt. Roze, paarse zwarte grijze gravel grove fijne soorten asfalt, dus opletten geblazen. Ook beste gleuven erin waardoor je stuur natuurlijk soms even een andere wending krijgt. Gewoon rustig sturen goed opletten, maar merk dat het intensief moet.

De weg begint al gauw enorm te kronkelen. Wat een bochtenwerk is het hier. Ongelooflijk gaaf. Ik stop om even mijn Pro-Go cameraatje op mijn helm te installeren. Zo kun je de mooiste ritten nog eens terug kijken. Het bochtenwerk vergt wel wat ervaring merk ik. Het is optrekken en soms vol in de remmen. Gelukkig kan ik via Tom Tom zien hoe het wegdek soms loopt. Door heuvels weet je soms niet wat er achter ligt. Ik rijd nog steeds op zicht en zou eens moeten gaan kijken wat ie doet als ik hem op mijn headset aansluit.

Rijden echt door binnendoor weggetjes de eerste honderd km schiet echter helemaal niet op. Hier en daar wat foto's schieten van het mooie landschap en het is echt zoeken geblazen naar een tankstation omdat je zo afgelegen door natuur gebieden rijdt.
De een na de andere schaap schiet voor je motor langs of een fazant die zich zo lam schrikt dat hij ook net even zo snel voor je wiel langs schiet dat je eigenlijk niet eens snel kan definiëren of het nu wel een fazant was ! :-)

De prachtige bergen komen soms in zicht maar wat een wegen hier. Het is machtig mooi als motorrijder dit mee te maken. Zoveel groen en ruig landschap. Hier en daar verzameld een boer zijn schapen en drijft ze met een border-collie een ander weiland in. Ik bewonder het spektakel vanaf een aantal meter hoger dan de boerderij. Een hoop herrie komt er uit die beesten en een enkele loopt toch echt verkeerd. Het is heerlijk om zulke dingen even in je op te nemen en moet ook direct terug denken aan mijn tijd met Judith in Mongolië waar we totaal afgelegen zaten bij een familie in een Ger tent en hun beestjes mee naar binnen mochten drijven en melken. Wat een ervaring was dat. Om nooit meer te vergeten!

Er zijn wel weinig plekjes om even te vertoeven met een hapje. Dus plof ergens op een brug neer in het zonnetje en zien 5 grote tractoren ploeteren over een groot groen landschap. Ze moeten hun gras binnen halen. Er word hard gewerkt en elke boer zwaait eventjes na. Het zijn echt heel aardige mensen hier en zo gastvrij ook. Altijd even een praatje al sta je in de rij van de supermarkt.

De tweede helft word zwaarder merken we. Ergens draai ik de hoek om en zie een politie wagen in de bocht staan ik knijp al voorzichtig mijn rem in omdat ik natuurlijk denk er snelheidscontrole is. Je weet nooit want er rijden wel wat mafketels rond op die racemonsters. Ik kijk gauw rond en zie dat er een beste jongen (lees grote BMW)met zijn wieltjes omhoog ligt te spartelen in de greppel. Twee vrouwelijke politieagentes nemen wat notities op ik parkeer direct mijn motor voor hun auto stap even af en vraag of ze hulp kunnen gebruiken om de motor eruit te sjouwen. Ik vraag naar de bestuurder deze blijkt al weg te zijn ??Apart verhaal. Maar ze weten ook niet hoe het met hem is. Ik maak me er maar niet meer druk om en pak de route verder op. Toch altijd even schrikken en nadenken als je dat zo ziet. Een stuurfoutje of snelheidsinschatting verkeerd berekenen en hup. Daar ga je.

Na zo'n 180 km begint de vermoeidheid in te slaan. Ik mis een afslag op de Tom Tom bijna en kan nog in de remmen. John parkeert naar mijn idee rustig achter me. Soms is dat zicht lastig met wat bagage achterop en de bochten hier. Het bluetooth systeem om te praten is even weggevallen. Ik sla dus rechts af. 2 x maar er komt geen John meer in mijn spiegel. Ik wacht en wacht. Ik denk ...het zal toch niet. Een vrouw die in het dorp nog bij haar auto staat doet haar hand omhoog en gebaard me terug te komen ik denk KUT!!!!

Ik draai mijn motor handzaam en goed nadenkend om,want juist dan zou de mijne ook om liggen als je even niet goed handelt. Ik draai de hoek om en zie John zijn motor op zijn kant spartelen. John niet hoor. Maar wel de motor. SHIT!! Ik parkeer mijn motor voor zijne en zet mijn knipperlicht aan.. Zodat aankomende auto's een beetje kunnen zien dat er iets is. Twee mannen komen er aan rennen om met zijn vier die motor weer recht op te tillen. John heeft niets. Het is een foutje geweest. Ik die ineens rechtsaf sloeg. Wat laat de richting aangaf maar ook het gewicht wat ineens onder je weg kan schieten. Als je voet dan weg slipt dan houd je hem niet meer, was dag 1 ook al zowat gebeurd alleen stond mijn motor bepakt en bezakt ernaast. Dus niet meer naast elkaar neerzetten. Toen was hij nog net te houden, maar het was bijna een domino effect!

De motor heeft schade op de koffer. Hij heeft hem zo langzaam mogelijk neergelegd. Best lullig en shit ook maar hij heeft zelf niets en dat is het belangrijkste. De motor wil niet zomaar meer aan. Een plasje benzine sijpelt er direct uit met het rechtop zetten van de zware jongen !!Nu uitkijken het is glad. Het starten gaat niet direct natuurlijk gelijk komt er een vrouwtje richting haar tuinhekje aangewandeld of ze ergens mee kan helpen of iemand moet bellen om ons weer op de weg te krijgen. Super bedankt en wat ontzettend aardig van u antwoord ik in mijn beste Engels maar ik verwacht dat hij het zo weer gaat doen.. Anders kom ik zo bij u terug. TOP!

De motor start en zetten rustig de reis voort. Het weggetje waar we induiken komt uit op een klein riviertje waar de weg zelfs overstroomt. Een mooi gezicht, maar we moeten er wel doorheen. Oke ik ga voorop. Geef voorzichtig gas het ziet er onschuldig uit maar niets is minder waar. Er zit uiteraard een hoop mos vorming op de stenen en mijn motor begint van links naar rechts te slippen. Mijn beide benen door het riviertje heen probeer ik zo goed en zo kwaad als het kan de motor rechtop er doorheen te wurmen. GVD. Dat was linke boel. Ik parkeer de motor verderop en zorg dat deze stevig staat. Loop richting John met mijn leren broek en motorlaarzen door de rivier en ga achter zijn motor staan. Even extra proberen recht op te houden. Kan niet weer om gaan liggen natuurlijk en het is zo spekglad dat je niet eens normaal er doorheen kan lopen. Rustig aan erdoor heen manoeuvreren. Shit shit hoor ik nog onder zijn helm door het is echt zo glad. En ik glibber er achter aan om te proberen de motor niet te laten kantelen. Wat is dit voor weg joh!!! GERED!!! :-) alle jeetje...Het mag wel een keertje saai worden hoor, maar op een of andere manier lukt dat nooit op mijn reizen..Wel leuk voor het verhaal zeg ik altijd achteraf..!

De motors en wij brengen het goed af, maar merk dat de laatste 30 km te veel worden. Ik parkeer wel 2 x mijn motor ergens om wat te eten of wat te drinken en even mijn vermoeidheid te resetten. Callander is in zicht nu even doorpakken.
Na drie kwartier komen we eindelijk aan op een mooie camping waar ook elektriciteit kunnen krijgen. Een super vriendelijke eigenaar wijst een perfecte plek aan en binnen no time staat de tent weer. Niet meer alles uit de motors halen alleen het hoognodige. Dan wat boodschappen doen in het dorp en vanavond het brandertje uitproberen. Heb immers wat benzine getankt voor in de fles!

Weer een prachtige ervaring rijker, en weer genoeg meegemaakt. Ik ben doodop en ga bijtijds mijn oogjes sluiten om morgen weer een mooie dag in Schotland te beleven. Iets wat beter op tijd vertrekken en wat minder kilometers maken, en zien dan wel als die plek bereikt is.

Het is prachtig weer tot nu toe dus het is genieten geblazen!
Schotland valt me nog niets tegen. Wel dichtbij maar met dit weer is elk land mooi om te mogen ontdekken. De wereld ziet er namelijk veel mooier uit met de ZON!