Scotland by Motorbike!

Schotland by Motorbike

Hoi hoi allemaal.
Eindelijk weer eens een reisverhaal van Deb. Het heeft even geduurd na Indonesie, maar ik vind het toch altijd wel leuk om het bij te houden waar ik zoal uithang. Sinds de website waarbenjij.nu bestaat ben ik daar al lid van geweest en heb altijd mijn reisverhalen bij hun op de site geschreven, na veel tevredenheid alle albums laten afdrukken in een grandioos fotoboek. De laatste jaren ben ik niet zo tevreden meer over hen en heb ik besloten over te stappen naar iets anders. Nu even kijken of dit wel werkt en...of jullie het ook wel zo prettig vinden. Niet iedereen werkt hetzelfde.

Leuk dat jullie er weer zijn als '"trouwe"fan. Ik zal nog even een reminder geven voor diegene die zich zijn vergeten aan te melden, zodat het alsnog kan, daarna laat ik het zitten voor wat het is.
Waar zal ik beginnen!
Doorn - Rotterdam 110 km
Hull - Newcastleton 310 km
SCHOTLAND!!
Yes, nooit gedacht er te komen, want jullie zijn natuurlijk gewend dat ik meestal veel verder zit dan Europa. Maar ik moet eerlijk zeggen, het is best eens leuk om te doen, na een heerlijke 8 dagen Rhodos met mijn dinnetje Wendy ben ik samen met John op de motor gestapt richting Schotland. De tickets zijn al enige tijd geleden geboekt voor 10 dagen Schotland. De boot gepakt van Rotterdam naar Hull. Vreemde keuze zullen sommige vinden, maar het scheelde nogal met de meest geboekte reis Ijmuiden - New Castle.
En als je gewoon in Hull van de boot komt kun je 200 km omhoog rijden met de motor en zit je ook in New Castle. Net zo makkelijk toch?
S'middags de motors opgeladen. Je moet toch even goed bedenken wat je zoal mee moet nemen, vooral omdat het geen hotelovernachtingen worden, maar camping overnachtingen. Deze keuze was niet zo heel moeilijk. Schotland is best erg duur met zijn bed and breakfast en aangezien de grotere reis er in September pas echt aankomt deze keuze daarin gemaakt. Komt bij dat het heerlijk weer is vandaag dus misschien ook wel een goeie keuze. Dat is nog even afwachten! Rond half 6 richting Rotterdam Europoort gereden en de nieuwe Tom Tom rider ingesteld. De boot vertrok om 21 uur. Je moet 90 min van te voren aanwezig zijn. Om 19.10 kwamen we als een van de laatste binnen.
Lekker doorrijden dus. De weg werd bij Europoort keurig aangegeven met een bordje op elke kruispunt ENGELAND. Dus verdwalen kan je er niet, daar is Deb eigenlijk best heel goed in vooral als deze borden er niet zullen staan. Aangekomen in een niet al te lang wachtende rij met auto's kwamen er een paar militairen met honden door de wachtrij heen wandelen. Controle op drugs. Kofferbak na kofferbak en wat gesnuffel bij ons, mochten we doorrijden. Paspoort controle en even de helm oplichten om een goede vergelijking met mijn foto te krijgen uiteraard.
Een lange kronkelweg omhoog voert je de veerboot in. Eigenlijk blijft het machtig mooi, zoveel auto's motors bussen en vrachtverkeer.. Het blijft indrukwekkend.
We zijn de laatste motorrijders. Een paar honderd motormuizen staan hun eigen bike nog te bewonderen. En even denk ik. Nou Deb je haalt wederom weer de gemiddelde leeftijd aardig omlaag. :-) Hoe ouder hoe gekker toch??
De motors moeten goed vastgesjord worden. Dit gebeurd met stevige aansjor spanbanden. over de zadels heen. Even de spullen eruit die je nodig hebt voor je hut en het ruim verlaten. Een papiertje met een afbeelding van een sleutel erop biedt je toegang tot je cabine. Wat een enorm doolhof is het hier. Alles lijkt op elkaar en deb raakt sowieso helemaal de weg kwijt. Deck 10 moet lukken, maar dan. Gelukkig geeft menig plattegrond een goede escape om me de goede weg weer terug te vinden. Jeetje...
De deur gaat open. Gelukkig want ook dit wil wel eens niet helemaal goed werken, ik krijg een totale dejavu van mijn reis in 2010. De transsiberie Express met mijn mams. Een soort telefooncel waar je in slaapt. Of eigenlijk noemde wij het een klerenkast. Twee bedjes aan de wand die je naar beneden drukt en net genoeg ruimte om je kleding op te hangen en nog even aan een klein bureautje te kunnen zitten. Wel een superluxe toilet ruimte met eigen douche. Het ziet er echt 'gelikt'uit. En mag helemaal niet klagen over deze inrichting. Gauw omkleden. Want je soepel bewegen door alle gangen van zo'n machtig schip in een leren motorbroek is toch niet echt mijn ding.
Op dek 9 is er vanalles te doen. Bioscoop, casino winkeltjes Irish bar etc. Je kan helaas niet naar buiten om te kijken hoe we langzaam van de wal zouden vervagen. Maar wel via een Deck waar je langs het raam rondom kan zitten. Met wat drinken zie je zo'n mooi schip in beweging komen en verdwijnen we langzaam de zee op. Ik kijk mijn ogen uit naar de schepen die langs ons op varen. En vooral de zeemeeuwen die me aandacht blijven vasthouden. Zij blijven op dezelfde snelheid vliegen als dat het schip vaart. En zo blijf ik minuten lang met hem in onze trip.....weg uit Rotterdam op naar Hull.
Hij voor eten ik voor een motorreis :-) Ieder zijn ding!
Een stukje live muziek brengt wat gezellige mensen op de dansvloer. Het is nu al een heerlijk sfeertje in de bar. De zon is helder en ik schiet nog even een mooi plaatje boven het dek uit. Als het donker begint te worden gaan de meeste toch richting hun cabine. Het is morgen weer vroeg dag en motorrijden vergt wat energie waar je wel fit in wil zijn.
Lekker slapen. Dat lukt eigenlijk best goed. Wel in de war wat tijd betreft en niet over nagedacht. Mijn mobiel moet die tijd automatisch verzetten, maar dat duurt me te lang plus er is totaal geen bereik in de cabine.Nou ja gokken dan maar en niet te druk om maken. Vanmorgen om 6 uur per ongeluk al een hete douche gepakt. Door dat er een vriendelijke stem door de luidsprekers klonk die iedereen zachtjes wekt weet je nu wel wat de juiste tijd hier is.
Hapje eten, bakkie doen op het dek waar je de boot aan ziet komen en hup de omroeper meld dat motorrijders en autobestuurders naar hun Deck mogen.
De spullen weer op en in de motors. Ik wacht en zet bij vertrek mijn Pro Go cameraatje even aan, het is machtig mooi joh. Honderd van die motors die beginnen te brullen. De een na de ander met een big smile onder zijn helm door. KIJK MIJ BLIJ ZIJN! En hier en daar wat vrolijke toeters erdoor. De sliert komt in beweging en mijn bekkie staat ook alleen nog maar op big smile, het blijft mooi als je in zo'n grote groep zit.
Helaas gaat het voor me niet helemaal goed. De Italiaan valt met zijn motor tegen de linker vlank aan. Spiegel blijft hangen op de railing. Ik handel snel en probeer hem te helpen. Zet gauw mijn motor goed in zijn standaard terug (straks ligt deze ook nog om) en helpen de man zijn motor terug overeind te krijgen. HIj is loodzwaar maar het lukt..
Met wat vertraging komen we helaas tussen de stroom van auto's terecht, jammer want het was heel mooi om met hen op te rijden, maar we komen er wel. Via een kronkelweg wederom naar beneden kom je in een lange wachtrij met auto's en motors om vervolgens bij een hokje waar je je paspoort moet laten zien. Ik doe uit beleefdheid mijn helm even af en vraag de officier die mij zo naloopt. Sir,can you give me a nice stamp in my passport.
Ofcourse if you want that ill do that for you. Dus toch nog even een mooi stempeltje erbij in mijn paspoort. Ik verzamel ze nog steeds ook al is het dichtbij! :-)
Inmiddels besloten de Tom Tom in te stellen richting Schotland. Dan even een flink stuk scheuren door Engeland, maar dat geeft niet. Kom tenslotte voor Schotland. Even wennen op de weg en al gelijk een roudabout. Gelukkig lukt het allemaal goed genoeg. En moet ik zeggen. De meeste landen in Azie zijn allemaal linksrijders. Het is niet de eerste keer dat ik het doe. Evenals John. En de drukte volgen is ook niet zo heel moeilijk.
Na honderd km even de benen strekken en wat drinken en heerlijk genieten van het mooie weer wat er is. En weer door. Het is geen hele spannende weg maar dat had ik hier ook nog niet echt verwacht. De laatste honderd km begint toch wel een erg mooi landschap te worden. En kijk al een tijd uit naar een pauze stopje. Helaas zit dat er niet in. En trap dan maar op de rem bij een BP station. Broodje eten. Wat drinken en beslissen met kaart en Tom Tom wat de eindbestemming word voor vandaag. Newcastleton is net over de grens in Schotland. Hier ligt een camping Lidalia Park.
De dikke Schotse vrouw die mij gelijk aanspreekt met "goodday" vraag ik of het mogelijk is met een tent te komen kamperen. Helaas heeft ze geen electriciteit maar kan wat spullen opladen bij de toiletten. Ze probeert nog via een camping verderop contact te krijgen, maar deze nemen geen tenten aan. Dus moeten hier wel inkiezen, maakt niet uit.

Het is een prachtige dag. De laatste 50 km was waanzinnig. Wat een bochten werk hier. Echt heel erg mooi al. Ik ben benieuwd wat er verder nog komen gaat...Schotland zoveel over gehoord dus kom maar op....heerlijk per motor weer eens weg te zijn!