Wake up with The Keijlewers
12 juli 2017 - Lochgilphead, Verenigd Koninkrijk
Voor diegene die het toch iets gevolg hebben zagen al dat het nog niet compleet was en om het nog erger te maken ontbreekt er een schrijf dag, Helaas is deze niet meer ingehaald en kan er ook niets meer over schrijven.
Ik was die dag aangekomen bij Patrick en Gail, waardoor ik niet aan schrijven ben toegekomen helaas en ik de volgende morgen me er ook niet meer toe kon zetten omdat de boot erg deinsde en Deb best misselijk was. Dus helaas gaan we gelijk naar zaterdag 25 juni. Wel einde verhaal verder. De foto's van 24 juni zal ik er wel bijvoegen.
Ook is dit een kleine test geweest om deze site uit te proberen of het goed werkt voor de grote reis 1 september richting Panama! Uiteraard houd ik die beter bij, alleen zou er altijd vertraging in de lijn zitten. Dat is wel logisch!! Voor nu bedankt voor jullie leuke reacties en het volgen van mijn reisblog!! xxxx Deb
Wake up with The Keijlewers!
Het is klokslag 7 uur dat ik wakker word. De zon schijnt echt al heerlijk de tent in en begint al goed warmte te geven. Veel licht in de tent waardoor ik ook niet meer kan slapen. Dus hup de tent open voor wat frisse lucht en alvast wat dingen inpakken. Ik laat de matjes leeg lopen en rol de slaapzakken vast op. De blauwe watertas gaan 1 matje en 2 slaapzakken in. Dit kan maar op 1 manier die ik weet dus vul hem gelijk op met de brander, pannetjes en wat kleding hier en daar. De slaapcabine is al gauw leeg en leg hem te drogen op het heerlijke grasveldje bij Gail en Patrick.
De hele boel slaapt hier nog. Al had ik Jay al vroeg bij de tent verwacht. Hij kon gisteren ook maar moeilijk uit de tent wegblijven. Hij had helemaal zijn eigen hoekje geiinstalleerd. En viel bijna zelfs in slaap in een van de slaapzakken en op een heerlijk volgelopen matje.
Niemand te bekennen. Dus rustig de boel inpakken. Het is nog weer een beste klus dus alles op je gemak is wel lekker. Keppie komt even later uit zijn ontwaking en heel langzaam komt de familie uit zijn holletje gekropen. Gail heeft een heerlijk ontbijt voor ons klaar gezet, zij ontbijten immers niet dus dat is wel fijn dat het even kan. Nieuwe energie voor een nieuwe dag. Rustig alle tassen inpakken de koffers weer indelen.En weer op de zelfde manier op de motor. Jay huppelt heerlijkj vrolijk naast me om weer zijn Nederlands te oefenen. Heerlijk ventje is het toch. En zo leergierig. Even ieder zijn ding doen en Keppie maakt zijn motor ook in orde om straks een stuk mee op te rijden. Wel erg leuk want heb nog nooit met hem gereden. Zijn oranje zwarte Soez haalt ie met enige handigheid uit de garage.
Lekker douchen even rommelen aankleden en Gail, Kane en Jay vragen nog of we even mee gaan richting het strand. Het mooie plekje hier 5 min vandaan. Dat moeten we gezien hebben. Keppie stelt voor er met de motors achteraan te rijden zodat we gelijk door kunnen.
De Tom Tom geeft een route aan van 240 km. Een beste tippel te gaan dus. Pff, maarja ik kan hem ook op snelle route instellen, maar dat is echt niet zo heel leuk en zelfs niet mooi.
We rijden achter Keppie aan richting het strand. De golf van Gail met Kane en Jay parkeert er voor onze aankomst. Het is er prachtig. Wandelen even een stuk langs vissertjes en marktkraampjes. De geur van vis komt me weer tegemoet. En maak wat fotootjes van Kuitkistjes welke pa natuurlijk ook vroeger maakte. Een verdwaald vissersbootje arriveert in de haven.
Na een klein rondje te hebben gelopen moeten we helaas weer door. Het afscheid moet nu wel komen. Ik omhels Gail en als deze in de toet plaatsneemt rolt er een traan over haar wangen, waardoor ik het ook slechter krijg. Ik geef haar nog een extra knuffel en zeg haar gedag. Als het goed is komen ze gauw weer naar Nederland. Jay knuffel ik ook en vertel hem dat het zo leuk is hem een keer echt te ontmoeten. Kane is wederom een super leuke gozer ook hij knuffelt er op los en merk dat ze het allemaal erg leuk vinden dat je als familie langs komt. Super bedankt lieve Gail en Kep voor jullie gastvrijheid!
(weet dat jullie ook meelezen :-)
Rijden een aantal km over de grotere weg richting New Castle. Keppie tussen ons in. Grappig. Hij is gewend aardig door te blazen. Nu is dat wel erg leuk maar de motors zijn vol geladen met spullen en hij weet natuurlijk veel beter de weg hier als wij. En voorzichtigheid geboden. Ik moet nog steeds goed op de Tom Tom blijven letten. Later stel ik deze in een file toch even in op wat meer kronkels. Zodat we gelijk de parallel weg opschieten bij New Castle, In het centrum aangekomen wordt het tijd voor een terrasje. Even een kopje koffie en rustig na babbelen en afscheid nemen van Patrick.
Hij gaat zijn eigen weg terug richting huis en mijn Tom Tom is even van slag. Dwaal wat door de stad maar uiteindelijk pakt hij de goede weg weer op gelukkig. Qua tijd word het wat krap. Hij geeft 4 uurtjes aan voor York zou moeten verschijnen, maar moet daar rond 5 zijn omdat York Hull nog wel even een stukje rijden is van 80 km.
Eenmaal binnen bij York komt alle chaos op je af. Het lijkt verdorie Utrecht wel op een ernstige drukke dag. Zoveel mensen en zoveel verkeer. Ik wil hier zo gauw mogelijk weer uit vooral omdat er wat tijdsdruk is om de boot te moeten halen. Uiterlijk 19 uur inchecken is wat aan de krappe kant.
Gauw wat broodjes halen bij The Subway en door met de motors. Zoveel tijd blijft er niet meer over. Eindtijd 18.35 staat in beeld.
De weg is saai als ik hem op de snellere route heb staan en al gauw vallen mijn luiken wat dicht. De Tom Tom toch maar op meer variatie zetten. Hup eraf en veel mooiere binnen wegen weer pakken al kost het wel meer tijd. De vermoeidheid begint wel te komen. En zou blij zijn als de boot in zicht is.
Een mega mooie weg brengt ons in de buurt van Hull. Tanken de boel nog af. Doen nog gauw een toilet bezoek en over 10 km over de snelweg zijn we op de boot richting Rotterdam.. Het adres wat op de tickets stond herkende Tom Tom gelukkig.
En met een makkelijk slingerweggetje komen we precies aan op plaats van bestemming. Paspoort controle en hup de boot op. We zijn bijna weer de laatste motorrijders. Gelukkig mooi op tijd.
De afvaart vind iets vroeger plaats. En plof neer in de bar. Twee leuke Belgische mannen zitten even later aan onze tafel. Ik vind het een pracht taaltje. Kletsen over van alles en de avond vliegt op deze manier weer behoorlijk snel om. Ik gooi nog gauw een site verhaal op internet en kruip na wat Irish coffees mijn stapelbedje weer in. Heerlijk weer terug naar huis! Het is wel goed zo. ruim 1750 km gereden door Engeland en Schotland.
Een prachtig motorland
Ook voor mij een eerste motorvakantie welke als een mooie ervaring rijker de boeken in gaat!
xxxx Deb
Ik was die dag aangekomen bij Patrick en Gail, waardoor ik niet aan schrijven ben toegekomen helaas en ik de volgende morgen me er ook niet meer toe kon zetten omdat de boot erg deinsde en Deb best misselijk was. Dus helaas gaan we gelijk naar zaterdag 25 juni. Wel einde verhaal verder. De foto's van 24 juni zal ik er wel bijvoegen.
Ook is dit een kleine test geweest om deze site uit te proberen of het goed werkt voor de grote reis 1 september richting Panama! Uiteraard houd ik die beter bij, alleen zou er altijd vertraging in de lijn zitten. Dat is wel logisch!! Voor nu bedankt voor jullie leuke reacties en het volgen van mijn reisblog!! xxxx Deb
Wake up with The Keijlewers!
Het is klokslag 7 uur dat ik wakker word. De zon schijnt echt al heerlijk de tent in en begint al goed warmte te geven. Veel licht in de tent waardoor ik ook niet meer kan slapen. Dus hup de tent open voor wat frisse lucht en alvast wat dingen inpakken. Ik laat de matjes leeg lopen en rol de slaapzakken vast op. De blauwe watertas gaan 1 matje en 2 slaapzakken in. Dit kan maar op 1 manier die ik weet dus vul hem gelijk op met de brander, pannetjes en wat kleding hier en daar. De slaapcabine is al gauw leeg en leg hem te drogen op het heerlijke grasveldje bij Gail en Patrick.
De hele boel slaapt hier nog. Al had ik Jay al vroeg bij de tent verwacht. Hij kon gisteren ook maar moeilijk uit de tent wegblijven. Hij had helemaal zijn eigen hoekje geiinstalleerd. En viel bijna zelfs in slaap in een van de slaapzakken en op een heerlijk volgelopen matje.
Niemand te bekennen. Dus rustig de boel inpakken. Het is nog weer een beste klus dus alles op je gemak is wel lekker. Keppie komt even later uit zijn ontwaking en heel langzaam komt de familie uit zijn holletje gekropen. Gail heeft een heerlijk ontbijt voor ons klaar gezet, zij ontbijten immers niet dus dat is wel fijn dat het even kan. Nieuwe energie voor een nieuwe dag. Rustig alle tassen inpakken de koffers weer indelen.En weer op de zelfde manier op de motor. Jay huppelt heerlijkj vrolijk naast me om weer zijn Nederlands te oefenen. Heerlijk ventje is het toch. En zo leergierig. Even ieder zijn ding doen en Keppie maakt zijn motor ook in orde om straks een stuk mee op te rijden. Wel erg leuk want heb nog nooit met hem gereden. Zijn oranje zwarte Soez haalt ie met enige handigheid uit de garage.
Lekker douchen even rommelen aankleden en Gail, Kane en Jay vragen nog of we even mee gaan richting het strand. Het mooie plekje hier 5 min vandaan. Dat moeten we gezien hebben. Keppie stelt voor er met de motors achteraan te rijden zodat we gelijk door kunnen.
De Tom Tom geeft een route aan van 240 km. Een beste tippel te gaan dus. Pff, maarja ik kan hem ook op snelle route instellen, maar dat is echt niet zo heel leuk en zelfs niet mooi.
We rijden achter Keppie aan richting het strand. De golf van Gail met Kane en Jay parkeert er voor onze aankomst. Het is er prachtig. Wandelen even een stuk langs vissertjes en marktkraampjes. De geur van vis komt me weer tegemoet. En maak wat fotootjes van Kuitkistjes welke pa natuurlijk ook vroeger maakte. Een verdwaald vissersbootje arriveert in de haven.
Na een klein rondje te hebben gelopen moeten we helaas weer door. Het afscheid moet nu wel komen. Ik omhels Gail en als deze in de toet plaatsneemt rolt er een traan over haar wangen, waardoor ik het ook slechter krijg. Ik geef haar nog een extra knuffel en zeg haar gedag. Als het goed is komen ze gauw weer naar Nederland. Jay knuffel ik ook en vertel hem dat het zo leuk is hem een keer echt te ontmoeten. Kane is wederom een super leuke gozer ook hij knuffelt er op los en merk dat ze het allemaal erg leuk vinden dat je als familie langs komt. Super bedankt lieve Gail en Kep voor jullie gastvrijheid!
(weet dat jullie ook meelezen :-)
Rijden een aantal km over de grotere weg richting New Castle. Keppie tussen ons in. Grappig. Hij is gewend aardig door te blazen. Nu is dat wel erg leuk maar de motors zijn vol geladen met spullen en hij weet natuurlijk veel beter de weg hier als wij. En voorzichtigheid geboden. Ik moet nog steeds goed op de Tom Tom blijven letten. Later stel ik deze in een file toch even in op wat meer kronkels. Zodat we gelijk de parallel weg opschieten bij New Castle, In het centrum aangekomen wordt het tijd voor een terrasje. Even een kopje koffie en rustig na babbelen en afscheid nemen van Patrick.
Hij gaat zijn eigen weg terug richting huis en mijn Tom Tom is even van slag. Dwaal wat door de stad maar uiteindelijk pakt hij de goede weg weer op gelukkig. Qua tijd word het wat krap. Hij geeft 4 uurtjes aan voor York zou moeten verschijnen, maar moet daar rond 5 zijn omdat York Hull nog wel even een stukje rijden is van 80 km.
Eenmaal binnen bij York komt alle chaos op je af. Het lijkt verdorie Utrecht wel op een ernstige drukke dag. Zoveel mensen en zoveel verkeer. Ik wil hier zo gauw mogelijk weer uit vooral omdat er wat tijdsdruk is om de boot te moeten halen. Uiterlijk 19 uur inchecken is wat aan de krappe kant.
Gauw wat broodjes halen bij The Subway en door met de motors. Zoveel tijd blijft er niet meer over. Eindtijd 18.35 staat in beeld.
De weg is saai als ik hem op de snellere route heb staan en al gauw vallen mijn luiken wat dicht. De Tom Tom toch maar op meer variatie zetten. Hup eraf en veel mooiere binnen wegen weer pakken al kost het wel meer tijd. De vermoeidheid begint wel te komen. En zou blij zijn als de boot in zicht is.
Een mega mooie weg brengt ons in de buurt van Hull. Tanken de boel nog af. Doen nog gauw een toilet bezoek en over 10 km over de snelweg zijn we op de boot richting Rotterdam.. Het adres wat op de tickets stond herkende Tom Tom gelukkig.
En met een makkelijk slingerweggetje komen we precies aan op plaats van bestemming. Paspoort controle en hup de boot op. We zijn bijna weer de laatste motorrijders. Gelukkig mooi op tijd.
De afvaart vind iets vroeger plaats. En plof neer in de bar. Twee leuke Belgische mannen zitten even later aan onze tafel. Ik vind het een pracht taaltje. Kletsen over van alles en de avond vliegt op deze manier weer behoorlijk snel om. Ik gooi nog gauw een site verhaal op internet en kruip na wat Irish coffees mijn stapelbedje weer in. Heerlijk weer terug naar huis! Het is wel goed zo. ruim 1750 km gereden door Engeland en Schotland.
Een prachtig motorland
Ook voor mij een eerste motorvakantie welke als een mooie ervaring rijker de boeken in gaat!
xxxx Deb
Groetjes Françoise
Ps. Persoonlijk vond ik deze manier van berichten lezen fijner. Bij de vorige site had ik moetje met inloggen.
Mischien de volgende keer maar met jullie mee toeren.
Groetjes en dikke kus van ons allemaal.